ما بشر‌ها برای رابطه با کامپیوتر از یک UI یا این که User Interface (رابط کاربری) به کار گیری می کنیم. از جمله طراحی اپلیکیشن برای عمل با ویندوز از دسکتاپ استعمال میکنیم. API به عبارتی رابط کاربری میباشد با این تفاوت که به مکان بشر، یک سیستم قرار میباشد از آن به کارگیری نماید. به لهجه معمولی‌خیس API چیزی مابین نرم افزار و اپلیکیشن میباشد. به همین استدلال به آن واسط قابل انعطاف‌افزاری هم می گویند.
هنگامی در واتس‌نرم افزار یک پیام ارسال میکنیم، در پشت صحنه این API میباشد که آن را مدیر می‌نماید. نمونه دیگر، زمانی با تلفن همراه به وب متصل میشوید و چیزی را کاوش می کنید، نرم افزار داده ها را اخذ و به سمت سرور می‌فرستد. سرور داده‌ها را اخذ و عملیات مورد نیاز را روی آن ایفا می دهد و در غایت جواب را به سمت استفاده کننده ارسال می‌نماید. نرم افزار این داده ها را تعبیروتفسیر می‌نماید و داده ها را به روشی که برای استفاده کننده قابل قرائت باشد به اکران در می آورند. تک تک این اتفاقات از روش API چهره میدهد. تامل کنم گشوده هم گنگ میباشد. بذارید یک نمونه از یک دنیای حقیقی بزنیم.
فرض فرمایید در یک رستوران نشسته‌اید. منو را ارزیابی میکنید و غذای خویش را گزینش می کنید و به گارسون تحویل می‌دهید. گارسون توصیه شما‌را به آشپزخانه می رساند و غذای شما فراهم میشود و از روش گارسون مجدد به دست شما میرسد. به هیچ عنوان برای شما اصلی وجود ندارد که طعام چطوری پخته و فراهم می گردد(مطلقا براتون مهمه اما این یک نمونه میباشد). در‌این نمونه گارسون نقش API و پیام‌رسان را جاری ساختن می کرد و آشپزخانه نقش سیستم را بازی می کرد. در غایت شما خوراک را اخذ و گرایش میکنید. یاور با این خوراک معنا API را هم متوجه شدید. نوش جان 🙂