پیشگفتار : از در بین گویشهای زیادی که برای نرمافزار نویسی وجود دارا هستند، جاوا یکیاز همگی منظورهترین گویشهای اپ نویسی عالم می باشد که برای تشکیل داد اپهای موبایلی نظیر پیاده سازی نرم افزار فروشگاهی از آن به کارگیری میشود. طراحی اپلیکیشن در مشهد با استعمال از لهجه نرم افزار نویسی جاوا میاقتدار گونه های اپها را برای سیستم برهانها و دستگاههای گوناگون برای مثال تلفن همراه، تبلت، لپتاپ، سیستم استدلال اندروید و IOS ایجاد کرد. در فیض، به صورت معمول مبنا فعالیت کمپانیهای اپ نویسی بلندمرتبه، همین لهجه جاوا میباشد. دراین نوشتهعلمی از تارنما اینترنت نگاه قصد داریم به معرفی این لهجه اپ نویسی، خصوصیتها و کاربردهای آن بپردازیم.
لهجه اپلیکیشن نویسی جاوا چیست؟
جاوا (JAVA) یک گویش اپلیکیشن نویسی شیء گرا (OOP) میباشد که مشابهت متعددی به گویش اپ نویسی محور C++ داراست، با این تفاوت که شیء گرایی آن از سبکهای سهل وآسانتری تاسی مینماید و همینطور از امر فعالیتهای سطح ذیل گویش C که امروزه چندان گزینه استعمال قرار نمیگیرند – هواخواهی نمینماید. این لهجه نرم افزار نویسی بسیار کاربردی، روی گونه های پلتفرمها قابل انجام میباشد؛ در واقع نرم افزارهای درج شده به وسیله گویش جاوا به شکل بایت کد می شوند و آنگاه ماشین مجازی جاوا (JVM) آنهارا به کدهای ماشین تبدیل کرده و به اعمال در می آورد. به جهت وجود JVM میباشد که لهجه جاوا به هیچ سیستم ادله خاصی متعلق وجود ندارد و نرمافزارهای درج شده به گویش جاوا، بر روی هر نوع سیستم عاملی قابل انجام می باشند. قابل ذکر میباشد که شعار لهجه نرم افزار نویسی جاوا این میباشد: “یک توشه بنویس و همگی جا ایفا کن!”
به همین خواسته میباشد که بعد از سپری شد سالها از پیاده سازی آن، هنوز هم میان سه لهجه بلندتر نرمافزار نویسی دنیا جای دارد و محبوبیت خویش را تاکنون، مالامال توان نگهداری نموده است.
تاریخچه گویش نرم افزار نویسی جاوا
اوایل دهه ۹۰ میلادی کمپانی اپ نویسی سان مایکرو سیستمز در هم اکنون توسعه و گسترش چندین اپلیکیشن بود، که رهبری آن پروژه را جیمز گاسلینگ بر ذمه داشت. این نرم افزار نویس پیشکسوت و عده ای از همکارانش در کمپانی سان مایکرو سیستمز، نسبت به ابهام لهجه C++ گلایه داشتند و بر این یقین بودند که برای سرعت بخشیدن و راحتی پیاده سازی قابل انعطاف افزارهای مختلفی که در کمپانی ایجاد میگردد، بایستی زبانی معمولیخیس و همینطور زرنگخیس ابتکار نمایند. به همین ترتیب بود که آن تعدادی نفر زبانی تازه را به عنوان JAVA اختراع کرده و به دنیای برنامه نویس ها عرضه کردند.
گفته میگردد که اسم Java از جزیرهای در اندونزی گرفته شدهاست که دارنده قهوههای مرغوبی بوده و جیمز گالسینگ بدین قهوه عشق متعددی آرم میداده. شاید به همین ادله باشد که لوگوی گویش اپ نویسی جاوا به صورت یک فنجان قهوه میباشد!
خصوصیتهای لهجه نرم افزار نویسی جاوا
درک کردن خصوصیتهای متعدد لهجه جاوا به ما این قابلیت و امکان را میدهد تا انگیزه محبوبیت بسیار آن را دربین برنامه نویس ها به خیر شعور کنیم. درپی به پژوهش یکسری آیتم از این خصوصیتها می پردازیم.
۱ . آسانی گویش جاوا: لهجه اپلیکیشن نویسی جاوا یک گویش بسیار معمولی میباشد. به این دلیل که به عبارتیطور که پیشخیس گفته شد، امرها جاوا بر اساس گویش نرم افزار نویسی ++C درج شده میباشد و در فیض این مسئله، برای برنامه نویس ها – که به صورت عمده به لهجه ++C مسلط می باشند – یادگیری گویش جاوا بسیار بی آلایش می باشد. خلال اینکه یادگیری گویش نرم افزار نویسی جاوا بسیار بی آلایش میباشد، اوامر آن نیز معمولیخیس و روشنخیس و قابل شعورخیس از C++ بوده و بعضا ابهام این لهجه مبناای را ندارد.
۲ . شیء گرا بودن لهجه جاوا (OOP): جاوا یک گویش نرمافزار نویسی شیء گرا میباشد و شیء گرا بودن آن بدین مفهوم میباشد که نرمافزار نویس می تواند اپلیکیشن پیاده سازی گردیده خویش را تحت عنوان ترکیبی از اشکال شی ها سازماندهی گردیده که هر مورد دارنده خصوصیتها و رفتارهایی میباشد، بنویسد. OOP های گویش جاوا دارنده یکسری معنا اول میباشند : شی (Object)، کلاس ( Class )، وراثت ( Inheritance )، چندریختی ( Polymorphism )، انتزاع ( Abstraction ) و کپسوله سازی ( Encapsulation ).
۳ . ماشین مجازی جاوا : این خصوصیت جاوا که به JVM ( Java Virtual Machine ) دارای اسم و رسم میباشد، وظیفه دارااست تا کدی که یک توشه به وسیله لهجه جاوا مندرج میباشد را در سیستمهای گوناگون، قابل انجام سازد. در واقع اپای که به لهجه جاوا نوشته میگردد ( با فرمت java. ) سیو گردیده و بعداز کامپایل به بایت کد ( با فرمت class. ) تبدیل می شود. بایت کدها میتوانند روی هر سیستمی که اپلیکیشن ماشین مجازی جاوا روی آن نصب گردیده باشد، انجام شوند. پس JVM از لهجه جاوا یک لهجه نرمافزار نویسی غیروابسته از پلتفرم میسازد. این والاترین خصوصیت جاوا و یکیاز مهم ترین کارداران محبوبیت آن میباشد. با وجود خصوصیت JVM کمپانیهای اپ نویسی می توانند با یک کد، پیاده سازی نرم افزار را برای هر سیستم عاملی جاری ساختن دهند.
۴ . امنیت لهجه جاوا: یک کدام از شایسته ترین خصوصیتهای گویش نرمافزار نویسی جاوا امن بودن آن میباشد. با به کارگیری از لهجه اپلیکیشن نویسی جاوا، میقدرت نرم افزارهای مقاوم در قبال اشکال ویروسها را پیاده سازی کرد و همین دستور موجب حمایت از گونه های سیستمها از حمله ویروسها میگردد. اولی انگیزه امن بودن جاوا این میباشد که فاقد اشارهگر مصرح میباشد. در دفعه دوم به جهت وجود JVM در لهجه جاوا، نرم افزارهای این گویش در باطن باکس ماشین مجازی جاری ساختن میشوند و همین دستور آنهارا از ویروسی شدن و به سرقت رفتن مراقبت مینماید.